Mee op vakantie met Bart
Een roadtrip door Scandinavië met mijn eigen auto. Dat was voor mij tot een aantal maanden terug niets anders dan een droom. Een droom waarin ik mijzelf langs watervallen en over de uitgestrekte oppervlakten zag rijden. Een droom waarin ik nieuwe mensen mocht ontmoeten en kon kamperen waar ik maar wilde. Deze droom is jaren geleden na een bezoek aan Tromsø in Noord-Noorwegen ontstaan. De met sneeuw omgeven stad heeft mijn hart veroverd en het verlangen aangewakkerd om ooit nog eens terug te keren. Inmiddels kan ik zeggen dat ik het daadwerkelijk in mijn hoofd heb gehaald om alleen te reizen naar die mooie stad hier 40 uur rijden vandaan. Mijn ervaringen? Die deel ik graag in deze blog.
Mijn kampeeruitrusting voor Scandinavië
Zoals elke reis vroeg ook mijn reis om de nodige voorbereidingen. Het vervoersmiddel had ik, gelukkig één met cruise control, maar mijn kampeeruitrusting was nog niet helemaal compleet. De auto had ik helemaal voor mijzelf en daarom had ik de vrijheid om naast lichtgewicht kampeerartikelen ook wat luxere producten mee te brengen. Ik ben eropuit getrokken met een heerlijke slaapmat, een hele dikke mummy slaapzak van Rab en een lekker lichtgewicht stoeltje van Helinox voor bij de tent. Omdat het leven daar vet duur is, heb ik ook veel voedsel vanuit Nederland meegenomen. Met een gasbrander van Primus erbij kon ik ‘s morgens opstarten met een lekker kopje koffie.
Ready, Set, Go!
Mijn reis begon in Nederland en via Duitsland, Denemarken en Zweden ben ik Noorwegen binnengereden. Aangekomen bij de Noorse grens dacht ik: Yes! Ik ben er eindelijk... Nu nog 'maar' 1700 km te gaan tot ik daadwerkelijk in de stad Tromsø ben. Het langste stuk van de reis moest op dat moment namelijk nog komen. Noorwegen is een bijzonder uitgestrekt land en de resterende 1700 kilometers waren de mooiste die ik ooit heb afgelegd. Om het uur ben je in een totaal andere omgeving en kan je je ogen uitkijken. Waar je het ene moment in het bos rijdt, rij je het andere moment over de prachtige toendra of langs de gigantische fjorden.
Wat ik bewonder aan Noorwegen
Het mooie aan Noorwegen is dat je er het allemannsretten (allemansrecht) hebt. Dit is een wet die is ingesteld om het buitenleven te stimuleren. Door deze wet mag je overal in het land kamperen zolang dit niet op iemands piveterrein is. Tijdens mijn reis naar Tromsø heb ik hier dankbaar gebruik van gemaakt. Na 7/8 uur rijden per dag kwam ik zonder al te veel moeite een slaapplek vinden en in slaap vallen.
Natuurlijk heeft mijn dikke en warme slaapzak (de RAB Ascent 700) ook bijgedragen aan de fijne nachten. Ondanks de buitentemperaturen ‘s nachts daalden tot onder 0°C, kon ik warm slapen en uitgerust weer in de auto stappen.
Ik heb ook ontzettend genoten van het cultuurverschil met Nederland. De andere soorten maaltijden en de algemene levensstijl fascineren mij. De bevolking is erg sportief! De meesten zie je fietsen, langlaufen en/of hardlopen. Wat ik stiekem wel een leuke anekdote vind, is mijn aankomst op een camping (Svenningdal Camping) waarvan de eigenaar een jager is. Schrik niet. Op deze camping was de hond aan het spelen met de kop van een eland. Ik hoor je denken: een eland?! Ja dat lees je goed! De eigenaar en jager vertelde met trots dat hij het dier de vorige dag zelf had geschoten. Voor mij was dit een echte cultuurshock. Zo zie je nog eens wat!
Eenmaal aangekomen op bestemming
De laatste dag is aangebroken. Het is nog maar een klein stukje rijden om bij de eindbestemming (Tromsø) te komen. In verhouding dan. Want 4 uur rijden klinkt niet als veel, als je de vorige dagen 7/8 uur per dag hebt gereden.
Deze dag treed ik het Arctische gedeelte van Noorwegen binnen. Ik rij over prachtige wegen met puntige bergen om mij heen. Hoewel er op zeeniveau nog geen sneeuw lag kon je op de bergen al goed zien dat de winter in aantocht was. Op een gegeven moment rij ik een hoek om en daar ligt het eiland! Tromsoya. Op dit met arctische bergen omgeven eiland ligt de stad Tromsø. Prachtig!
In deze stad mag ik drie weken verblijven bij een Noorse vriend die ik eerder heb ontmoet tijdens een vakantie. Hoewel ik een heerlijke slaapmat en slaapzak heb, vond ik het toch fijn om weer in een 'normaal' bed te slapen.
Wat ga ik tijdens deze drie weken met mijn tijd doen?
Ik ga me toch niet vervelen? Nou... Verveling komt in het hoge noorden niet zo snel voor. In het kort zal ik je hier wat tips geven voor leuke dingen die je in deze regio kunt ondernemen.
Voor ieder wat wils
Tromsø wordt ook wel een studentenstad genoemd. Dit komt door de Arctic University of Tromsø, die zo'n tienduizend studenten telt. In totaal heeft de stad zo'n tachtigduizend inwoners dus je kunt je voorstellen dat je hier best wat studenten tegen kunt komen.
Het stadscentrum is erg gezellig en heeft voor ieder wat wils. Van shoppen in merkwinkels tot leerzame musea en van de bioscoop tot aan verschillende bars. Veel van de winkels in het centrum zijn gericht op toerisme. Denk aan organisaties die tochten aanbieden op het gebied van honden sleeën, noorderlicht bekijken of walvissafari's. Doordat al deze organisaties de meest prachtige foto's in en op hun etalages hangen kom je extra goed in de Arctische sfeer.
Natuurlijk kun je ook zelf op avontuur gaan, maar als je niet over een auto beschikt zijn dit soort tochten ideaal om de natuur in te trekken. Professionele gidsen nemen je mee naar de mooiste locaties in de omgeving. Het is goed om te bedenken dat alle natuur gerelateerde tochten altijd gebaseerd zijn op geluk. Als je op walvissafari gaat biedt dit geen garantie dat je ze daadwerkelijk ziet. Hetzelfde geldt voor het noorderlicht. Uiteraard doen de gidsen hun uiterste best om je naar de meest optimale locaties te brengen, maar ook dan biedt het nooit 100% garantie. Dit maakt het extra spannend!
Op jacht
Tijdens deze drie weken ben ik vrijwel iedere nacht op jacht geweest naar het noorderlicht ook wel bekend als Aurora Borealis. Met succes. Gek genoeg vond ik het na zo'n lange reis toch iedere avond weer heerlijk om mijn auto in te stappen en rond te rijden naar plekken waar ik de beste kans had om het noorderlicht te bewonderen. Hoewel ik het niet iedere nacht kon zien heb ik ontzettend genoten van de avonturen.
Iedere avond was anders. De ene avond ontmoet je nieuwe mensen die ook langs de weg aan het kijken zijn, en de andere nacht kun je nog net een rendier ontwijken. De beste beloning na een koude avond rijden en foto's maken was toch wel om s 'avonds laat thuis te komen om vervolgens de gemaakte foto's onder het genot van een heerlijk Noors biertje terug te kijken.
Als tip wil ik je meegeven dat als je hier bent het zeker de moeite waard kan zijn om even naar boven te kijken. Ook als alle apps en weerberichten aangeven dat er geen kans is om het noorderlicht te zien. Je weet maar nooit!
De terugreis.
Op een gegeven moment moet je weer terug. Met de nadruk op moet, want eerlijk gezegd wil ik nooit terug uit dit paradijs. Om deze reis officieel ´een reis door heel Scandinavië´ te maken wilde ik via Finland en Zweden weer terugrijden naar Nederland. Boven in Noorwegen steek je de grens bij Finland over. Fins Lapland is toch ook wel erg mooi. De uitgestrekte heuvels, meren en noordelijke bossen zijn prachtig om door heen te rijden. Gelukkig maar, want je bent er ook zeker wel een aantal uren mee bezig. Door de ijzige wegen kwam ik op de eerste dag na een flinke vertraging aan op mijn eerste locatie. Van een vertraging kijk ik niet meer op in deze regio's. Stiekem vond ik het wel leuk. Ik zag het als een onderdeel van het avontuur.
Het leuke aan Fins Lapland vind ik de ondergesneeuwde houten hutjes. Ik overnachtte dan ook graag in een Finse Blokhut. Het lekkere aan deze hutten is dat ze vaak midden in het bos staan, waardoor je direct in de natuur bent als je de voordeur uitstapt. Hier heb ik ook zeker gebruik van gemaakt. Ik heb heerlijk door de Finse natuur gewandeld. Een nadeel was dat het enorm mistig was. Dus dat ik niet echt kon genieten van de uitgestrekte heuvels en bossen.
Helaas is de mist niet weggegaan, dus de volgende dagen heb ik alleen maar door de mist heen gereden. Dit vond ik op het moment zelf erg jammer, maar nu ik er op terugkijk is het een goede reden om nog eens terug te keren naar Fins Lapland.
Via het Finse stadje Tornio ben ik Zweden binnengereden. Ik moet zeggen dat ik de reis in Zweden leuk vond met vlagen. De reis is ontzettend mooi, maar ook hier zat het weer niet zo mee. Soms reed ik meerdere uren achter elkaar door de regen. Dat vond ik erg jammer. En ondanks dat het nieuwe album van ABBA, waar ik me prima mee vermaakte, net uit was gekomen vond ik het toch een lange weg om in mijn eentje te rijden. Dan heb ik het niet per se over verveling, maar vooral het feit dat je uren achter elkaar optimaal gefocust moet rijden.
Want slechte weersomstandigheden is één ding, maar in Zweden leven ook een grove 300 duizend elanden. Aan het begin van mijn reis heb ik er eentje zien lopen in Noorwegen en ik kan je vertellen, die wil je niet voor de auto hebben. Wat een gigantische beesten. Gelukkig is er niets gebeurd en ben ik veilig aangekomen in Stockholm waar de zon zelfs door kwam. Hier heb ik extra van genoten omdat ik wist dat het weer zo weer kon omslaan. Uiteraard ben ik direct bij een tankstation langs de weg koffie met kaneelbroodjes gaan eten. Genieten.
In Stockholm mocht ik overnachten in een hele leuke camper van mijn nicht. Zij woont sinds een aantal jaar in Stockholm. Hierna ben ik nog op bezoek gegaan bij een oude bekende vriendin in het stadje Norrköping. Na het houden van een heerlijke Zweedse Fika ben ik weer doorgereden naar Malmö waar de boot op mij wachtte.
Het einde van mijn avontuur is in zicht. Vanuit Malmö ging de boot direct naar de stad Lübeck-Travemünde in Duitsland. Vanaf hier is het nog maar vijf uur rijden om thuis te komen. De boottocht duurde negen uur lang. Op de boot had ik een privé kamer. Stiekem heb ik de gehele reis geslapen. Zo kon ik uitgerust het laatste stukje van mijn reis afmaken.
Het laatste stukje was zo voorbij. Voor ik het wist stond ik met mijn overvolle en intussen helemaal vies geworden auto weer voor mijn huis. Deze keer met ontzettend veel nieuwe herinneringen.
Wat is dit een prachtig avontuur geweest. Ik kan het oprecht iedereen aanraden. Ja iedereen. Een avontuur als deze is mooi voor jong en oud. Je maakt een hoop mee, je leert nieuwe mensen kennen, je kan je ontzettend inspannen of juist optimaal tot rust komen en je neemt leuke verhalen mee terug naar huis. Dit zijn herinneringen voor het leven.
Wat houdt jou tegen?
