Gastblog - K(r)amperen
Dat het toppunt van minimalisme gepaard kan gaan met een flink portie comfort bewijst de Therm-A-Rest NeoAir Trekkersmat. ‘Bewijst’ zeg ik bewust, omdat ik tot een paar weken geleden nogal sceptisch was over de kwaliteit van het buitenleven.
,,Kamperen? ‘Kramperen’ zul je bedoelen! Nee hoor, laat mij maar lekker een hotelletje pakken’’, antwoord ik als Bjørn vraagt of we onszelf gedurende een korte vakantie zullen verlagen tot een tent. Oké, dat laatste is misschien niet aardig om te zeggen. En ergens begrijp ik hem ook wel hoor. Ik vond het camping-sfeertje vroeger net zo goed heerlijk; een bekertje hagelslag bietsen bij de Hollandse buurtjes verderop, barbecue kooltjes roodgloeiend blazen, marshmallows draaien tot ze haast in het vuur druipen, ’s morgenvroeg lachen om je moeder die met haar beneden kruislings naar het toiletgebouw sprint, rondom de tafel pingpongen met iedereen die maar zin heeft mee te doen, zingen tijdens de afwas, valse karaoke noten het terrein over schallen, etc. Maar als het om comfort gaat ging mijn voorkeur uit naar een appartement. Minstens. Liever nog een hotel waar ik als prinses zonder erwt mijn acht uur slaap kon pakken in het dons…
Mooi niet dus. Wij gingen met mijn ouders altijd ‘kramperen' in Frankrijk. Honderd meter boven Bordeux aan de Atlantische Oceaan: Hourtin Plage. De plek waar dennenappels de grond versieren als confetti een feest. Ontberingen alom, kan ik je verklappen. Want daar lag ik dan in mijn iglo van stof. De eerste uren van de nacht waren koud, brrrrr. Alsof de grondtemperatuur in mijn rug priemde. Daarover gesproken: het tweede deel van de nacht bleek nog erger! Elk jaar weer zat er een nihil gaatje in het onding. Zo één die té klein is om te vinden, maar te groot is om de nacht door te komen zonder dat de dennenappels je wakker porren. Kortom, mijn luchtbed was voor het ochtendgloren zo plat als een dubbeltje. Koud en hard ook. De oplossing? Een nieuwe tweepersoons, zodat zus en ik lekker dicht tegen elkaar aan konden kruipen.
Maar nee hoor. Zelfs als het je lukte om je hele long inhoud op te offeren aan een hard luchtbed, lag je met je billen en schouders op het tentzeil. Dat zit zo: wanneer je met z’n tweeën bil-aan-bil gaat liggen op een groot bed, ontstaat er (ja, je raad het al) een diepe kuil. Help!!! Weer zaten de dennenappels in mijn huid te boren!
Afijn, na die tijd besloot ik nooit meer te gaan ‘kramperen’. Ik betaal liever 100 euro voor één hotelovernachting dan dat ik nog één keer de camping op moet.
,,Stel je niet aan, we gaan gewoon back to basic Chris’’, zegt Bjørn bij het zien van mijn diepe frons en afkeer bij zijn voorstel.
,,Geld interesseert me even niet. Ik ga voor duur’’, werp ik hem terug.
,,Nou, dat is mooi, want frisse lucht is onbetaalbaar’’, knipoogt hij de overwinning tegemoet. ,,En als geld je toch niet uitmaakt, kopen we speciaal voor jou een nieuw matras. Maar dan wel één op de kampeerafdeling.’’
Gek genoeg heb ik net zolang bij Kampeerwereld Hendriks staan te dubben als ooit bij Den Herder voor mijn ledikant thuis. Er zijn zoveel soorten! Maar omdat wij in het fietszadel vanuit een rugtasje reizen, is een compact en lichtgewicht matje een pré. ,,Oh en isolerend graag, want ik weiger het koud te hebben ’s nachts.’’
,,Een Therm-A-Rest NeoAir Trekkersmat moet het dan worden’’, adviseert de kampeerspecialist vol vertrouwen in zijn gifgroene product.
Met enig wantrouwen in de kwaliteit van slapen kijk ik naar het pakketje in mijn handen. Slechts drieëntwintig bij elf centimeter. Nog geen vijfhonderd gram! Als het waar is dat je hier prinsheerlijk op slaapt dan is het wel écht een geweldig klein en lichtgewicht matras! En ja hoor. Ik kan haast niet geloven dat het zich na twintig slagen adem ontvouwt tot een volwaardig vakantie bed, die meteen al warm aanvoelt als ik mijn hand erop leg. En wanneer ik ’s avonds na het ouderwets pingpongen, kooltjes blazen en marshmallows draaien in mijn Blue Kazoo slaapzak kruip val ik met de frisse buitenlucht in mijn neus in slaap. Als een prinses zonder erwt, die haar acht uur slaap pakt in het dons. Wat blijkt goed materiaal toch een luxe te zijn!
De Therm-A-Rest NeoAir Trekkersmat Regular in een notendop:
- Het comfort van dit matje is groter dan ik ben gewend van slaapmatten. Geen kuilen tot op de grond, geen kou in mijn rug.
- Het zakje met een matje heeft een minimaal gewicht en het pakformaat is bijzonder klein!
- Doordat je het matje zelf opblaast is de stevigheid instelbaar.
- Het materiaal is stevig en solide. Bang dat er zomaar een gaatje in komt ben ik niet
- Het isolatiemateriaal kraakt, maar..… daar heb je tijdens het slapen helemaal geen hinder van.
- Een nadeel is wel dat je aardig in de portemonnee moet tasten om een setje aan te schaffen.
- Als je de mat handmatig moet oplazen ben je na één exemplaar twee tellen buiten adem.
