Deel 2: de materiaalkeuze

Aankomst in Chamonix!

Het is 10 uur ’s ochtends 13 februari 2015, we komen met z’n vieren aan in Chamonix…
Als we door het raam van de auto naar buiten kijken zien we een betoverend wit landschap!
Hier hebben we de hele nacht voor gereden, wel enigszins brak stappen we uit de auto om een kop koffie te drinken. Links van ons torent Aguille de Midi boven Chamonix uit en net iets verder zien we de Mont Blanc bedolven onder een dik pak verse sneeuw. Daar moet het gebeuren over een week. Een winterbeklimming van de Mont Blanc!
Daar staan we dan op de parkeerplaats, het is trouwens erg koud en de wind snijdt in ons gezicht, maar gelukkig hebben we een lekker donsjack en de koffie helpt ook mee om de kou buiten te houden. Bovenal staren we om ons heen en vergapen ons aan het fenomenale landschap, vanuit deze plek is alles prachtig! Later die week komen we er achter dat het 4000 meter hoger nog mooier is, maar ook dat een winterbeklimming super zwaar is….

Wat een hopeloze start!

Ineens breekt Peter, een klimmaat van ons, de stilte…een hoop gescheld volgt…
Met z’n drieën draaien we ons om en vragen wat er aan de hand is…
Peter, de minst ervarene, komt met de boodschap dat hij zijn extra dikke wanten vergeten is. Daar gaan we dan…kunnen we eerst Chamonix in om een paar nieuwe wanten te halen…
Ondertussen gaat hij verder met het verzamelen en checken van zijn spullen. Op de grond vallen achterloos zijn bergschoenen. Het is een enigszins versleten paar La Sportiva Nepal Top’s.
Nu vallen we allen stil. Nu val ik toch wel uit naar Peter “eikel!”, wil je dat je poten eraf vriezen” roep ik. De conclusie van de discussie die volgt is dat Peter echt niet weet hoe koud het daarboven kan zijn in de winter en dacht dat het voldoende zou zijn. Nou niet dus!!
Het vervelende is dat Peter ook nog maat 47 heeft. Ik heb die ochtend nog twee koppen koffie nodig om een beetje te bedaren. Die dag struinen we door winkelstraten van Chamonix om een paar fatsoenlijke schoenen te zoeken. En Peter is die dag 500 euro lichter geworden. In ruil heeft hij nu dikke wanten en een paar Millet Everest Boots. Onze tocht kan eindelijk beginnen en het wordt een fantastische week!

Toch nog bier...

Eind van de week sluiten we na een mislukte toppoging af in een café in Chamonix. Ongeschoren als een paar wilde mannen, maar wel trots stappen we naar binnen en bestellen een paar bier. En natuurlijk kijken we ook terug en vragen ons af hoe we deze misser in materiaal hadden kunnen voorkomen. Als meest ervarene voel ik mij verantwoordelijk. Ik had vooraf wel de paklijst rond gemaild maar blijkbaar was dat niet voldoende….

Sierra Nevada

In mijn gedachten ga ik terug naar een drama dat eerder in de Sierra Nevada heeft plaatsgevonden. Daar werd een groepje in korte broek en zonder voldoende wind-en-waterdichte kleding overvallen door een sneeuwstorm, helaas met grote gevolgen... Ook toen had de reisleiding toch echt een paklijst meegegeven.

De keten is zo sterk als de zwakste schakel...

Bij ons is het allemaal goed afgelopen maar helaas kan het dus ook fout gaan. De paklijst is samen met de bijhorende check een essentieel onderdeel om te voorkomen dat er problemen ontstaan op het moment suprême. En daarbij moet er een goede heldere communicatie zijn waarbij de meest ervarene duidelijk aangeeft wat er mee moet. Met de nadruk op moet. Immers de keten is zo sterk als de zwakste schakel en iemand die zijn zaken niet in orde heeft brengt de rest dus in gevaar.
Het lijkt misschien een beetje kinderachtig maar rugzakken mogen toch echt omgedraaid worden en gecontroleerd, zeker als er onervaren mensen mee gaan.

Maar hoe maak je nou een goede paklijst?

Iedere tocht vraagt om een andere paklijst. Als je twijfelt over wat je mee moet nemen dan kan je contact opnemen met een ervaren en deskundig persoon. Het is daarbij opnieuw belangrijk dat je zeker weet dat deze persoon ervaren en deskundig is. Het is daarom ook een goed idee je te wenden tot een outdoorzaak waarin mensen werken die ervaring hebben en deskundig zijn. Dat kan bij ons maar net zo goed bij een aantal andere collega winkels.
Als je binnen je groep de hulp hebt van minstens een ervaren persoon dan kan de checklist gemaakt worden. Dus zeker als je als groep onervaren bent is dat essentieel.

Probeer er voor vertrek vanuit huis rekening mee te houden dat je zoveel mogelijk meeneemt. Als je met een auto gaat dan heb je dus een groot voordeel. Je kunt dan meer meenemen en kunt het overbodige in de auto laten liggen. Ga ook uit van slechter weer dan verwacht en als er een kans bestaat op een noodbivak neem daar dan ook spullen voor mee. Ook als is het prachtig weer voor vertrek, zet je roze bril af!

Als je de mogelijkheid hebt om sommige spullen dubbel mee te nemen naar de bergen dan is dat ook een goed idee. Je kunt ook nog besluiten ze voor vertrek, achter te laten in de auto of op een andere plaats indien mogelijk.

Paklijst

Paklijst:
-Rugzak van 45 liter moet voldoende zijn.
-Eenvoudige pickel: in de zomer, zeker met een stalen kop.
-8-10-punts Stijgijzer: aluminium is lichter maar deze alleen kiezen als je niet over de rots gaat. Op rots slijt aluminium erg snel.
-Eenvoudige wandelstokken
-Gamaschen voor diepe sneeuw of hoog nat gras
-C-schoenen
-Bivakzak indien je lange dagtochten gaat maken of bij onstabiel weer.
-Waterdichte, ademende broek en jack.
-1 wandelbroek
-2 thermoshirts
-2 paar sokken
-1 dikke fleece maar liever nog een donsjack
-Hanschoenen en muts
-Gletsjer(ski)bril
-Brandertje, pannetje, gasblikje, bestek, waterfles, mok. (Licht van gewicht)
-Voldoende tussendoortjes zoals noten en mueslirepen (als er maar veel eiwitten inzitten)
-Lakenzak voor het slapen in de hut
-Oordopjes (tegen de snurkers in de hut)