Avontuurlijk backpacken in Europa
Backpack vakantie tijdens corona
Na een lange tijd geluisterd te hebben naar andermans plezierverhalen over backpacken, was het in de zomer van 2020 eindelijk mijn beurt om de vrijheid van het echte backpacken te gaan ervaren. Hoewel het idee in een grappige bui ontstond, bevond ik mijzelf een week later in een vriendengezelschap waarmee concrete plannen gemaakt werden. De periode van twee weken waarin we zouden backpacken stond vast, we gingen naar Kroatië en het was zaak dat ik de juiste spullen voor deze reis zou gaan regelen.
De juiste backpack zoeken
Dat begon uiteraard met het vinden van de juiste backpack rugzak. Ik ben niet zo groot van stuk, namelijk 1.58, en heb in een eerdere reis naar Zuid-Afrika helaas moeten ervaren hoe het is om met een te grote backpack(65L) rond te moeten lopen. Deze zat met een te lang rugpand niet lekker in mijn nek en ik stopte de tas al snel te vol waardoor deze topzwaar werd en ik een onprettige loophouding aannam. Mijn voorkeur ging uit naar een tas van 45-55 liter zonder airzone, maar veel tassen werden al snel te hoog of te breed voor mijn postuur. De kans dat een tas topzwaar zou worden, was groot en daarom was ik op zoek naar een tas die echt goed aansloot op mijn heupen en onderrug om mijn schouders te ontlasten. Uiteindelijk ben ik op reis gegaan met de Lowe Alpine Diran ND50:60 om de volgende redenen:
- Het Narrow Dimensions aspect met een kleiner rugpand en smallere schouders
- Het V-TRAX™ draagsysteem met het stevigere rugpand welke nauw aansluit op mijn rug, waardoor ik met een kleiner volume toch meer gewicht kan dragen
- Hij beschikt over een geïntegreerde regenhoes
- Zijn eenvoud en neutrale kleurtje
Het gaat om de reis ernaartoe, niet om de eindbestemming
Met de juiste tas en de nodige lichtgewicht kleding en spullen gingen we op stap. Inmiddels was Kroatië een risicogebied door Corona en werd Slovenië onze nieuwe eindbestemming. Toch waren wij het er allemaal over eens dat het om de reis ernaartoe ging, niet om de eindbestemming. Om die reden hadden wij in diverse landen verschillende activiteiten op de planning staan en Oostenrijk was als eerste aan de beurt. Bij aankomst bleek echter dat het de komende dagen niet zou stoppen met regenen en na twee regendagen, een natte binnentent en een flinke modderbende waren we daar wel klaar mee. Mocht je je afvragen waarom onze binnentent nat was, dit kwam niet doordat onze tent lek was, maar het leek ons een goed idee om de tent in de ochtend uit te schudden. Achteraf hadden we dit dus beter niet kunnen doen.
Al rijdend door Oostenrijk ontdekten we dat de koppeling van de auto niet naar behoren functioneerde en van een autogarage begrepen we dat deze vervangen diende te worden. Oostenrijk is alleen niet het goedkoopste land voor een dergelijke reparatie, dus op goed geluk en een aantal anonieme telefoontjes naar verzekeringsmaatschappijen over wegsleepregelingen en dergelijke, reden we toch wel een beetje zenuwachtig door naar Slovenië.
Opgelucht kwamen we daar heelhuids aan en werden we vriendelijk ontvangen door de eigenaar van de autogarage. We hebben ons vervolgens enkele dagen vanuit één camping moeten vermaken, aangezien wildkamperen in Slovenië niet is toegestaan. We zaten in de buurt van het Triglav gebergte en zijn er met onze dagrugzakken en waterzakken dagjes op uit getrokken. Het meenemen van een rugzak drinksysteem kan ik sterk aanraden! Het maakt dat je door de dag heen makkelijker, sneller en genoeg drinkt. Daarbij geeft het veel meer bewegingsvrijheid wanneer je besluit de vaste looppaden te vermijden en de wandelroute omzet naar een klimroute door de rivier heen. Een kleine tip: zorg ervoor dat je alle lucht uit de waterzak haalt voordat je deze afsluit. Zo voorkom je dat je steeds een beetje lucht opzuigt wanneer je probeert te drinken.
Het hoogtepunt was voor mij de eindeloze Canyoning mogelijkheden in de buurt van Bovec. Dit resulteerde in een unieke ervaring waarin ik in een waterval van 50 meter hoog naar beneden kon abseilen met een geweldig uitzicht over de bergen.
Slapen onder de sterrenhemel
Na enkele dagen was de auto gerepareerd en vonden we het hoog tijd om door te gaan naar Italië waar we een mooi (gedoogd) wildkampeerplekje hebben kunnen vinden. Het gevoel van vrijheid en backpacken begon steeds meer te leven toen we konden barbecuen bij het water, we aansloten bij een Italiaans buitenfeestje en dit konden afsluiten door enkel in onze binnentent te slapen onder een heldere sterrenhemel. Dit laatste was ideaal in mijn Hubba Hubba NX tent van MSR waarbij de onderkant van de binnentent gesloten is en de bovenkant uit een gaas bestaat. Zo hadden we toch een beetje privacy en konden we wel gewoon lekker naar buiten kijken.
Bekijk onze ruimte MSR tenten collectie >>
Toch was Italië meer voor de doorreis en wilden we door naar Zwitserland waar er meer vrijheid is in het wildkamperen. In onze doorreis hebben we een kleine afslag genomen naar Oostenrijk en een superleuk klettersteig park in Galitzenklamm ontdekt. Een absolute aanrader! Voor rond 17 euro had je onbeperkt de tijd om een echt spannend en uitdagend parcours af te leggen. Dit zorgde voor de nodige adrenaline en persoonlijke overwinningen. Een hele vette ervaring!
Lichtgewicht is de sleutel
In Zwitserland aangekomen parkeerden we de auto en verdeelden we de nodige spullen over de verschillende tassen. Hoewel ik beschik over een prettig lichtgewicht en vooral compact matje, eindigde ik door omstandigheden met de self-inflating mat van één van mijn vrienden op de rug. Tijdens onze wandeling naar boven ben ik wel bevestigd in de voordelen van mijn lichtgewicht matje. Gelukkig kan mijn Lowe Alpine backpack met V-TRAX™ draagsysteem het aan, maar ik moet toegeven dat ook het volume van de mat wat onhandig was... Ik had de self-inflating mat bovenop mijn tas geknoopt maar kon vervolgens tijdens een regenbui de regenhoes niet netjes over de tas heentrekken waardoor zowel de mat als delen van mijn tas alsnog nat werden. Gelukkig was mijn slaapzak wel licht en compact en bleef deze netjes en droog in de tas.
Na een flinke klim en de realisatie van een beperkte conditie, kwamen we eind van de middag op 2700 meter hoogte een mooi plekje tegen waar we onze tentjes hebben opgezet. Voor die nacht werd er onweer voorspeld dus we liepen niet helemaal naar de top. Algauw merkten we dat de wind op deze hoogte harder en kouder was dan wat we tot dan toe hadden meegemaakt. Dit gaf een extra leuke uitdaging aan het opzetten van de tent en het klaarmaken van avondeten. Het opzetten en verblijven in de tent werd makkelijker en aangenamer door deze met de hoofd- of voetenkant in de wind te zetten. Zo heb je het minste last van een klapperend tentdoek. Voor het koken had ik een mooie gasbrander met piëzo ontsteking en een stand voor het gasbusje aangeschaft. Zo stond ons pannetje stabiel op de oneffen ondergrond en was er geen gedoe met aanstekers in de wind.
Hoewel we al een aantal koude nachten hadden gehad, was dit toch wel de koudste nacht. Ik had een redelijk warme mummy slaapzak, maar moet bekennen dat het richting het vriespunt en in de wind toch wel iets koud was. Gelukkig is de slaapzak wel lekker klein en licht ten opzichte van de isolatie die hij biedt. Erg prettig naast het dragen van een te grote self-inflating slaapmat.
Het einde is in zicht
Na het wildkamperen in de bergen zat de vakantie er helaas bijna op en moesten wij onze weg naar Nederland terugvinden. Ondanks dat wandelen naar beneden niet heel prettig is voor je knieën, ging me dat toch makkelijker af dan de klim naar boven. Aangekomen bij de auto hebben wij onze reis voortgezet naar het minder bekende landje Liechtenstein. Liechtenstein is zo klein dat we er per ongeluk voorbij gereden zijn en weer terug moesten rijden om met een etentje toch een stukje van dit landje te mogen ervaren. Die nacht verbleven we op een camping in Oostenrijk om de volgende dag onze terugreis voort te zetten.
Na al het slapen op matjes, wakker liggen van de regen, slapen in mummies met beperkte ruimte, het lek geprikt te zijn door muggen, wakker worden naast schorpioenen in je tent, wat we echt allemaal een fantastische ervaring vonden, hebben wij besloten onze laatste nacht te verblijven in een fijn hotel in Frankfurt.
Moe maar voldaan en tevreden zijn wij veilig thuisgekomen in Nederland.
Lessen door mijn avontuurlijke backpack reis heen:
- Corona, weersomstandigheden en autopech hebben onze reis sterk beïnvloed en gevraagd om de nodige flexibiliteit. Niks mis mee, maar wees hierop voorbereid om teleurstellingen te voorkomen.
- Het bespaarde heerlijk veel ruimte en was met een beetje creativiteit wel op te lossen, maar een lichtgewicht stoeltje was door de reis heen wel een prettige toevoeging geweest.
- Autopech deed ons direct realiseren dat het verstandig is om je verzekeringen te controleren voordat je op reis gaat i.p.v. midden in een spannende en onzekere situatie.
- Goede wandelschoenen en een regenjas (regenkleding) zijn voor mij een must have tijdens het backpacken. Het voorkomt bijvoorbeeld dat je vanwege verkeerde schoenen moet afhaken tijdens het klettersteigen. Dit was voor één van ons helaas wel het geval. Daarbij helpt een regenjas niet alleen tegen de regen, maar is het ook een fijne windstopper die je warm houdt.
